bureaucratie
Tags
ambtenaren Amsterdam burgerparticipatie collectieve intelligentie democratische vernieuwing dialoog eigenaarschap gebiedsatelier gebiedsontwikkeling gemeenteraad gemeenteraadsverkiezingen grondbeleid koekoeksklokparticipatie leiderschap lichtheid lokale democratie lokale initiatieven maatschappelijke gebiedsontwikkeling menselijke maat omgevingsvisie omgevingswet organische gebiedsontwikkeling organisch ontwikkelen participatie participatiesamenleving publiek domein publieke zaak regio Rotterdam samen stad maken schurende verhalen sociaal kapitaal stadmakers stadsontwikkeling systeemwereld technocratie tijdelijkheid Utrecht Utrechtse Ruimtemakers vastgoed waardecreatie wijkaanpak wijkcoöperatie wonen Zwolle
Over wijkweters, wegbereiders, navigatoren en stadsmakelaars
Afgelopen zaterdag was de burgertop G1000 in Amersfoort en bovenaan de top 10 van wensen van de deelnemers staat ‘de wijkweter’, iemand die de wijk en de gemeentelijke bureaucratie kan verbinden. Eerder deze maand verscheen een onderzoeksrapport van TNO voor de gemeente Almere waarin de rollen van navigator en wegbereider werden geïdentificeerd als schakel tussen de systeemwereld van de gemeente en de vloeibare wereld van lokale initiatieven. En in mijn stad Utrecht werd een aantal weken geleden de stadsmakelaar geïntroduceerd als ingang voor initiatiefnemers bij de gemeente en wegbereider in de bureaucratie. Ondertussen heeft iedere gemeente wel een scala aan dit type schakelfuncties.
Het verlangen om schakels te maken tussen overheid en samenleving is groot want iedereen kent de voorbeelden van hoe de verkokerde bureaucratie niet kan meebewegen met lokale initiatieven. Maar juist omdat dit verhaal met alle prikkelende voorbeelden zo dominant is wordt er niet meer kritisch bekeken of dit wel een oplossing is voor de problemen. Wat je feitelijk doet is een extra schakel maken in plaats van de lijnen verkorten en weer wat nieuws bedenken in plaats van te gebruiken wat er is. Zo zwemmen we in de coördinatiefuik en dat kan heel ongelukkig uitpakken. (meer…)
24 maart 2014
0 reacties
bureaucratie, korte lijnen, schakelfuncties, stadsmakelaar, wijkweters
Handelingsverlegenheid
Ik vind het een mooi woord: handelingsverlegenheid. Het ligt lekker op de tong en is ook een mild label voor een hardnekkig fenomeen binnen de grote instituties: het blijven sleutelen aan systemen en werkwijzen in plaats van uit die systeemwereld te stappen en er op afgaan. Ik proef dat woord weer op mijn tong nu ik de afgelopen weken weer heel wat mensen hoorde verzuchten dat de afstand tussen leefwereld en systeemwereld de kern van onze onmacht is. (meer…)
6 april 2012
0 reacties
bureaucratie, handelingsverlegenheid, instituties, ketenaanpak, leefwereld, systeemwereld
Meer bewonersmacht vereist een actieve overheid
Vorige week was ik weer anderhalve dag op pad met de projectleiders wijkenaanpak van de steden met de 40 aandachtswijken. Ditmaal in Den Haag, op bezoek bij lokale projecten en ook een mooi gesprek met acht kamerleden. Het centrale thema: ‘meer macht en invloed voor bewoners/burgers’.
De projectleiders hebben de paradoxale opdracht om te organiseren dan bewoners zelf het heft meer in handen nemen. Dat is niet eenvoudig en zeker als dat omgeven is met principiële vragen over democratie (wie bestuurt wie?), de menselijke aard (is de burger calculerend of altruïstisch?), de rol van overheid (op de voorgrond of op de achterhand) en rechtvaardigheid (belonen initiatief of waarborgen gelijke rechten en plichten). Om niet in deze principiële vragen verstrikt te raken klamp ik me vast aan vier criteria die in alle gevallen helpen om met die paradoxale opdracht om te gaan. Het gaat om nabijheid, wederkerigheid, creatieve spanning en horizontale verantwoording. Zo eenvoudig kan het zijn toch !? (meer…)