openbare ruimte

Tags

ambtenaren Amsterdam burgerparticipatie collectieve intelligentie democratische vernieuwing eigenaarschap gebiedsatelier gebiedsontwikkeling gemeenteraad gemeenteraadsverkiezingen grondbedrijven ketenomkering koekoeksklokparticipatie leiderschap lichte sturing lichtheid lokale democratie lokale initiatieven maatschappelijke gebiedsontwikkeling menselijke maat omgevingswet organische gebiedsontwikkeling organisch ontwikkelen participatie participatiesamenleving publiek domein publieke zaak regio Rotterdam samen stad maken schurende verhalen sociaal kapitaal stadhuis op straat stadmakers stadsontwikkeling systeemwereld technocratie tijdelijkheid Utrecht vastgoed verhalen waardecreatie wijkaanpak wonen Zwolle
 

We hebben goud in handen met het idee van de gelukkige stad

De afgelopen week heb ik het boek  Happy City van Charles Montgomery gelezen. De ondertitel ’transforming our lives through urban design’ deed me het ergste vrezen: geluk als een ontwerpopgave voor professionals in plaats van het resultaat van ons samenleven als stadsbewoner. Maar dat viel erg mee. Het boek is een goed gedocumenteerd pleidooi voor stedenbouw die de menselijke maat, leefbaarheid, rechtvaardige verdeling  en verbondenheid centraal stelt. En tegen de tijd dat de opsomming van onderzoeken begint te irriteren (‘bij architecten worden andere delen van hun brein geactiveerd als ze naar een afbeelding van een gebouw kijken’, ‘mensen zijn aardiger voor elkaar in een lift die naar boven gaat dan in een lift die naar beneden gaat’)  schakelt Montgomery naar de grotere verbanden en de machten daarachter.
De climax van het boek is een warm pleidooi voor bewoners die de straat veroveren op de overheid, de auto en de geboden en verboden in de publieke ruimte. Instemmend citeert Montgomery hier Jane Jacobs: ‘cities have the capability of providing something for everybody, only because, and only when, they are createod by everybody.’ Zo is het maar net.

(meer…)

24 september 2014
1 reacties
, , , , , , , , ,
 

De wrijving tussen stadsontwikkeling en wijkaanpak in Seattle

Vorige maand was ik in Seattle. Met fijne aanbevelingen van collega Joop Hofman kon ik daar een aantal gesprekken voeren over stadsontwikkeling, wijkaanpak en lokale democratie. Lokaal en internationaal icoon van de wijkaanpak Jim Diers vertelde me uitgebreid over de boeiende geschiedenis van de wijkaanpak in Seattle en zijn cruciale rol als topambtenaar rond de eeuwwisseling. Zijn benadering is prettig licht: wat mensen samen doen bepaalt de kracht van de wijken en professionalisering, bureaucratisering en inkapseling van de wijkaanpak moet je dan ook zo veel mogelijk voorkomen. Maar dat blijkt in Seattle nog niet zo makkelijk.

(meer…)

21 augustus 2014
1 reacties
, , , , , , ,
 

Gemeentelijke regie in de openbare ruimte als driehoeksrelatie

Afgelopen vrijdag heb ik in het kader van de week van de openbare ruimte twee keer een workshop over lichte regie verzorgd. De centrale vraag was hoe gemeenten die zich terugtrekken op regietaken (‘de regiegemeente’) toch kwaliteit weten te waarborgen. De deelnemers aan de workshops waren gemeenteambtenaren en aannemers in de wereld van bestraten en asfalteren. Een mooi gezelschap dat uiteraard een andere kleur aan het thema regie gaf dan waarover ik eerder een blog schreef: lichte regie bij maatschappelijke vraagstukken.

Ik ben het begrip ‘lichte regie’ gaan gebruiken omdat ik merkte dat gemeenten hun regierol zo lastig en veranderlijk vinden dat ze steeds vluchten in het herdefiniëren  van rollen en verantwoordelijkheden.  Mijn simpele boodschappen: pas je gedrag aan ipv de regelsystemen en formele rollen, ontwikkel nieuwe regiepraktijken samen met- en niet over de hoofden van  de geregisseerden en probeer relaties tussen anderen kort te sluiten waardoor je als gemeente niet overal tussen hoeft te zitten. Hoe relevant zijn deze boodschappen in de wereld van bestraten en asfalteren? (meer…)

15 april 2013
1 reacties
, , , , ,