besmettelijk optimisme

De wind in de rug van wooncoöperaties

Frans Soeterbroek, de Ruimtemaker
tekst uitgesproken op de wooncoöperatiedag, 3 september 2022

Mijn bijdrage vandaag is niet gebaseerd op mijn ervaringen in de wereld van wooncoöperaties (daar weten jullie meer van dan ik) maar op betrokkenheid bij de vraagstukken die van grote invloed zijn op de kansen voor woon coöperaties: bestuurlijke en democratische vernieuwing, stads- en gebiedsontwikkeling, grondbeleid, omgevingswet en ruimte voor bewonersinitiatief. Ik probeer vooral een brug te slaan tussen de wereld van RO en stadsontwikkeling en de wereld van gemeenschapsvorming, democratie en burgerinitiatief. Volgende week komt mijn boekje uit over binnenstedelijke verdichting met bewoners en daar zal ik in mijn verhaal uit putten. 

 Toen ik nadacht over hoe op dit moment de wooncoöperaties de wind in de rug te geven kon ik maar 1 ding bedenken: het aanboren van ons aller latente activisme. Dat vraagt wel om enige toelichting. Maarten van Poelgeest kreeg als kwartiermaker wooncorporaties in Amsterdam de vraag of hij had onderzocht hoeveel wooncoöperaties naar een plek zochten. Hij antwoordde dat bewust niet te onderzoeken om het beeld te voorkomen dat het met die behoefte wel meevalt. Hij ging er van uit dat je eerst wat te bieden moet hebben als overheid om een latente vraag los te maken en mensen op ideeën te brengen. 
Dat deed me denken aan  een succesverhaal dat ik net gelezen had over het Engelse stadje Preston dat internationaal vermaard is vanwege de filosofie van ‘community wealth building‘ waarbij de werelden van (semi-)publieke instellingen (‘ankerinstituties’), lokaal ondernemerschap en de coöperatieve beweging  elkaar versterken (by the way; een leuke studiereis waard). Een van de betrokkenen zegt in dat artikel : ‘Het model kan het idee van hoe we kunnen samenwerken herdefiniëren, en het idee van democratie transformeren. Het gaat om het benutten van het latente activisme dat in iedereen aanwezig is.’ 
Kortom, je hebt al een uitnodigend systeem en een andere ontwikkelcultuur nodig om dat latente activisme te mobiliseren. Trap er dus niet in als een ambtenaar of wethouder je vraagt om een lijstje van coöperaties in oprichting te leveren met de boodschap ‘dan kijken we wel wat we voor ze kunnen doen’ Dan wordt het niet veel. 

5 september 2022
1 reacties
besmettelijk optimisme, grondbedrijven, grondbeleid, vastgoed, wijkcoöperatie, wonen, wooncoöperatie

De kracht van besmettelijke verhalen

Vorige week vond ik een dik boek in mijn brievenbus: “sterke verhalen; hoe Nederland de planologie opnieuw uitvindt”. Het is het derde boek in de reeks Design and Politics, een initiatief van het voormalige ministerie van VROM. Maarten Hajer, Jantine Grijzen en Susan van ’t Klooster tekenen voor de redactie van dit derde boek. In deze bundel wordt een lans gebroken voor de kracht van het verhaal als motor achter de ruimtelijke planning.  In diverse casusbeschrijvingen en essays wordt ingegaan op het mechanisme van het verbinden, verweven en verankeren van inspirerende verhalen over hoe we ons land (zouden moeten) inrichten.
(meer…)

10 mei 2011
1 reacties
besmettelijk optimisme, bestuurlijke lichtheid, soft planning, spontane medeplichtigheid, sterke verhalen, verweven van verhalen

De volger als leider

Bij zijn afscheidscollege als rector van SIOO , eind september 2010 liet Jaap Boonstra een bijzonder youtubefilmje van drie minuten zien: ‘leadershiplesson from a dancing guy’.  Het filmpje laat zien hoe er bij een popconcert iemand in z’n eentje een beetje over de top staat te dansen, hoe  iemand zich daarbij aansluit, en een halve minuut nog iemand en hoe dan in een paar seconden een hele groep zich aansluit (‘momentum’!). Het gaat over de leiderschapsrol van de eerste volger.

(meer…)

8 april 2011
0 reacties
besmettelijk optimisme, leiderschap, volger