expertsystemen
Tags
ambtenaren Amsterdam burgerparticipatie collectieve intelligentie democratische vernieuwing dialoog eigenaarschap gebiedsatelier gebiedsontwikkeling gemeenteraad gemeenteraadsverkiezingen grondbeleid koekoeksklokparticipatie leiderschap lichtheid lokale democratie lokale initiatieven maatschappelijke gebiedsontwikkeling menselijke maat omgevingsvisie omgevingswet organische gebiedsontwikkeling organisch ontwikkelen participatie participatiesamenleving publiek domein publieke zaak regio Rotterdam samen stad maken schurende verhalen sociaal kapitaal stadmakers stadsontwikkeling systeemwereld technocratie tijdelijkheid Utrecht Utrechtse Ruimtemakers vastgoed waardecreatie wijkaanpak wijkcoöperatie wonen Zwolle
Toegang voor de burger tot de besluitvorming over de stad
“Verkozenen die burgers relevante kansen voor inhoudelijke deelname aan besluitvorming aanbieden zijn de moedigen, niet de politici die kiezers proberen te overtuigen van het eigen gelijk.”
Herman Tjeenk Willink in ‘groter denken, kleiner doen’ (2019)
Op 1 oktober heeft de adviesraad voor de leefomgeving en infrastructuur (RLI) een advies uitgebracht over het vergroten van de toegankelijkheid van voorzieningen, wonen en vervoer in de stad voor de meer kwetsbare bewoners. Met name om het proces waarin de stad er vooral is voor de mensen met geld van tegenwicht te voorzien. Hier de link naar het verhaal: https://www.rli.nl/sites/default/files/toegang_tot_de_stad_website_def.pdf
Het is een goed advies dat past bij de tijdgeest waarin we zoeken naar middelen om het publieke belang weer terug te veroveren op het marktdenken en de marktwerking in de stad.
Ik vond het wel jammer dat het niet ging over de toegang voor de bewoners tot de besluitvorming in de stad. Want ik ben bang dat in het huidige krachtenveld de adviezen meer lippendienst zullen worden bewezen dan dat ze voor verandering zorgen. Wil je dat er echt iets verandert dan zul je parallel aan het inhoudelijke verhaal een nieuw speelveld moeten maken waarin bewoners worden gemobiliseerd en invloed hebben.
Ik vind toegang tot besluitvorming ook wel een mooie term omdat het zich onderscheidt van de vrijblijvendheid van participatie en de hoogdravendheid van democratische vernieuwing. Daarom ben ik er zelf maar even voor gaan zitten en een advies geschreven over dat thema als aanvulling op het verhaal van de RLI. Doe er je voordeel mee.
5 oktober 2020
3 reacties
besluitvorming, buurtgestuurd, concurrerende stad, expertsystemen, lokale democratie, neoliberale stadsontwikkeling, samen stad maken, technocratie, toegang tot de stad
Gevaarlijke plekken maken voor de NEXT ECONOMY
Vorige week was ik op de Internationale Architectuur Biënnale Rotterdam (IABR) met als thema Next Economy. Een ruimte gevuld met presentaties van spannende initiatieven in steden en verleidelijke vergezichten voor iets wat lijkt op een wezenlijk andere economie. Sociaal-inclusief, groen, gezond, klimaatadaptief en circulair zijn de buzzwoorden.Het zijn vooral de voorbeelden van spontane coalities, lokale strijd en kleinschalige economische dynamiek die me inspireren. Op de gepresenteerde stedelijke en regionale ateliers kreeg ik minder greep. (meer…)
13 mei 2016
1 reacties
experimenten, expertsystemen, innovatie, ontwerpend onderzoek, ontwerpers, samen stad maken, stadsatelier, transitie, transitiearena
De valkuil van empowerment als complexe methodiek
Vandaag kwam ik via sociale media dit nieuwsgierig makende stuk tegen over een experiment in Amsterdam met een methode van werken uit Zuid Afrika om lokale gemeenschappen te versterken: Kwanda. Mooi dat besef dat ook wij wat te leren hebben uit andere werelden. Maar bij het lezen van het verhaal raakte ik mijn enthousiasme al snel kwijt. Ik lees over een jarenlang voortslepend proces waar mensen afhaken, verstrikt raken in discussies over rollen en zich in opperste verwarring overgeven aan een volgende ronde intensieve gesprekken. Het woord complex(ity) komt zo’n 45 keer terug in het stuk. Zowel om de ingewikkelde en intensieve methode van werken te beschrijven alsook om te laten zien hoe lastig deze toepasbaar is in de complexe Nederlandse verhoudingen. Dat laatste gaat dan vooral over betrokkenheid van veel soorten professionals die graag komen meepraten en experimenteren met communityvorming en empowerment, maar niet leveren als het er op aankomt om mensen uit een uitkeringssituatie te halen en de wijkeconomie te versterken. Het is een werkwijze waar professionals zich als een vis in het water voelen maar te vrijblijvend oogt om de machtsbalans naar de samenleving te verleggen. (meer…)