organisch ontwikkelen
Tags
ambtenaren Amsterdam burgerparticipatie collectieve intelligentie democratische vernieuwing dialoog eigenaarschap gebiedsatelier gebiedsontwikkeling gemeenteraad gemeenteraadsverkiezingen grondbeleid koekoeksklokparticipatie leiderschap lichtheid lokale democratie lokale initiatieven maatschappelijke gebiedsontwikkeling menselijke maat omgevingsvisie omgevingswet organische gebiedsontwikkeling organisch ontwikkelen participatie participatiesamenleving publiek domein publieke zaak regio Rotterdam samen stad maken schurende verhalen sociaal kapitaal stadmakers stadsontwikkeling systeemwereld technocratie tijdelijkheid Utrecht Utrechtse Ruimtemakers vastgoed waardecreatie wijkaanpak wijkcoöperatie wonen ZwolleHoe besmet je megaprojecten met nieuwe visies op leefbare steden?
Er zijn van die weken dat een thema voor een nieuw blog zich vanzelf opdringt. Vorige week maandag was ik in Utrecht op een door architectuurcentrum Aorta georganiseerde avond over de westkant van het megaproject Stationsgebied. De discussie ging vooral over de vraag hoe je dat gebied tot leven brengt nu het lastig wordt alle grootschalige plannen te realiseren. Markant voorbeeld is het Westplein waar de projectorganisatie van het stationsgebied samenwerkt met de organisatie ‘lombok centraal’ om het gebied een tijdelijke invulling te geven. Diezelfde week las ik in het vakblad Rooilijn een verhaal over hoe in het megaproject van de Zuidas gepoogd wordt om naast de complexe planningsaanpak (‘exploitatie’ genoemd in het artikel’) een aanpak te ontwikkelen die meer creatief en vernieuwend is en waarbij op zoek wordt gegaan naar nieuwe impulsen voor het gebied (‘exploratie’). Als voorbeeld werd het project 15×15 genoemd. Dat betreft de ambitie om in 2015 15 impulsen aan de Zuidas te hebben gegeven waardoor het een levendig gebied is en niet alleen een zakendistrict dat s’avonds en in het weekend uitgestorven is. Beide voorbeelden geven aan dat bij de megaprojecten in de steden gezocht wordt naar manieren om kleinschalig organisch denken en leefbaarheid te verbinden met de wereld van glas, staal en beton. Maar in mijn waarneming blijft dit nog te marginaal.Dan kan en moet anders.
18 juni 2013
3 reacties
Amsterdam, leefbaarheid, megaprojecten, menselijke maat, organisch ontwikkelen, programma's, stadsontwikkeling, Utrecht
Een strategie voor organische ontwikkeling
Het paradigma van organische ontwikkeling als basis voor het ruimtelijk beleid maakt tot mijn vreugde steeds meer school in bestuurlijk Nederland. Eind vorig jaar nam de Tweede Kamer al een motie aan met die strekking, De Vereniging Deltametropool heeft zich er inmiddels toe bekeerd (‘Deltametropool in nieuwe werkelijkheid‘) en ook het forum voor de stedelijke regio’s heeft die benadering omarmd. De vraag is wel hoe deze benadering doordringt in het maakbaarheidsdenken en het handelen van bestuurders, ambtenaren en andere professionals. Hoe gaan ze om met de paradox dat je iets wilt sturen dat organisch tot stand moet komen?