20 maart 2015
Door Frans Soeterbroek
Reacties
Tags
agenda stad, concurrentie, nieuw verhaal, rechtvaardige stad, stadsontwikkelingZeg het voort
het wordt tijd om Agenda Stad te hacken
Het is mooi dat het ministerie van BZK zich onder de noemer Agenda Stad inspant voor een nieuwe agenda voor de stad en daarbij ook het voortouw neemt om de ontluikende beweging van onderop een prominente plek te geven. Want veel steden slagen er niet goed in om op eigen kracht de slag te maken van klassieke top-down sturing naar samen de stad maken. En in de steden wordt om de hete brij van de morele crisis van het huidige economisch model en de oude instituties heengelopen. Dat mag wel even losgeschud worden. Tegen deze achtergrond hoeft het niet te verbazen dat een dezer dagen de volgende uitnodiging op de digitale deurmat valt.
“Op 15 april is er de Fabrique in Utrecht een werkconferentie over agenda Stad. Op deze dag gaan bestuurders, beleidsmakers van rijk en steden, bedrijven, sociale ondernemers, wetenschappers en pioniers uit de stedelijke praktijk een nieuw verhaal voor de stad te maken. Dat is hard nodig want het lukt ons op dit moment slecht om het economisch discours van concurrerende steden te verbinden met die van lokaal initiatief en sociale rechtvaardigheid. En bestuurlijk Nederland slaagt er te weinig in om achter de slogans over vitale en krachtige steden weg te komen. Er moet in de steden een verhaal komen dat van de inwoners van de stad zelf is en een antwoord geeft op de achterdocht naar de oude instituties. Wij kunnen daarvoor enkele verhaallijnen aanreiken.
We starten de dag met een ongetwijfeld prikkelend referaat van Ewald Engelen over de in zijn ogen heilloze weg die we in onze steden inslaan door het idee van concurrerende steden te blijven omarmen. Hij zal zijn alternatief van de rechtvaardige stad presenteren. Pieter Tordoir zal een co-referaat hierbij houden waarin hij ons ongetwijfeld een ander perspectief laat zien.
Vervolgens gaan we uiteen in 5 werksessies met de volgende thema’s:
1- Wat zien we wanneer we met een ontspannen en empathische blik naar de stad(sbewoners) kijken? Hoe verhoudt dit perspectief zich tot de angst om in de concurrentie tussen steden de boot te missen en op de lijstjes te zakken?
2- Sturen op maatschappelijke meerwaarde, hoe die je dat? En vooral hoe zorg je dat niet iedere koker van de overheid alleen maar stuurt op output die hier niet aan bijdraagt?
3- Welke lessen trekken we uit de morele crisis van oude instituties (banken, corporaties, overheid etcetera)? Hoe kun je daar in steden en regio’s op bijsturen en hoe stimuleer je de opbouw van lokale verankerde coöperaties?
4- Hoe dichten we de kloof tussen de werelden van vastgoed, grond en stedelijke programmering enerzijds en lokaal initiatief anderzijds en hoe vertalen we dit in een nieuw stedelijk ontwikkelingsmodel?
5- Hoe ziet de tafelschikking in stedelijke denktanks en strategische netwerken er uit wil je echt een transitie naar een duurzame, verbonden en rechtvaardige stad maken? Wat is daarbij de plek voor ontluikende bewegingen van nieuwe stadmakers en kantelaars?
Vervolgens gaan stadmakers uit verschillende steden de oogst van deze 5 workshops met elkaar in een binnenkring bespreken en samen omzetten in nieuwe verhaallijnen voor de stad. Bestuurders zitten als toehoorders in een tweede ring daaromheen en vertellen aan het eind wat ze zelf aankunnen met deze nieuwe verhaallijnen en hoe ze daarmee verder willen gaan.
Zo leggen we met elkaar een mooie basis voor het vervolg van agenda stad en voorkomen we dat we weer te snel in nieuwe instrumenten schieten. Tot de 15e!”
Helaas is dit niet de uitnodiging die ik kreeg maar was het in werkelijkheid deze. Zoek de verschillen! Misschien word je zelf enthousiaster over de echte agenda dan bovenstaande gefingeerde. Maar ik schrik er van hoe Agenda Stad wordt ondergedompeld in bestuurlijke vergezichten, onderzoekspresentaties, challenges en citydeals. Een vlucht vooruit in deftige processen en instrumenten in plaats van de pijn van het huidige model omzetten in een nieuwe basis en in een andere manier van dialoog. ‘Bobofeestje’ zoemt het al op de sociale media en dat kan toch niet de bedoeling zijn gezien de moeite die er is gedaan om het netwerk van Pakhuis de Zwijger voor deze bijeenkomst te mobiliseren. Maar dat netwerk laat zich natuurlijk niet meezuigen in een ouderwetse bestuurlijke agenda voor de stad waarin lekker veilig ambities worden gestapeld. Het is nog niet te laat, hacken die agenda!
Reacties