28 april 2014

Door Frans Soeterbroek

Reacties

1 reacties

Tags

coalities, dialoog, grondbeleid, koekoeksklokparticipatie, stadsgesprekken, Utrecht, vastgoed

Zeg het voort

“wij gaan niet meer naar de vastgoedbeurs in Cannes”

Afgelopen vrijdag werd het nieuwe coalitie-akkoord voor Utrecht gepresenteerd door D’66 , Groen Links, SP en VVD. Het is qua toonzetting een fijn verhaal waarin het besef dat je als gemeentebestuur  de inwoners van de stad nodig hebt om er wat van te maken goed doorklinkt. Maar dan gaat het natuurlijk vooral om goede bedoelingen. De hamvraag is hoe deze manier van besturen in het beleid doordringt. En als Utrechtse ruimtemaker op zoek naar de inhoud werd ik vooral verrast door dat ene opvallende zinnetje dat onderaan de paragraaf ruimte en wonen bungelt: “wij gaan niet meer naar de vastgoedbeurs in Cannes”. Waarom is dit zinnetje zo belangrijk?

Van Cannes naar München
De eerste vraag is natuurlijk waarom zo’n zinnetje er in staat. En direct daar achteraan: was dat dan in het verleden wel gebruikelijk die gang naar Cannes en wat hadden Utrechtse bestuurders daar dan te zoeken? Even googelen leert dat dit vooral een pijnpunt is voor de SP die zich in 2007 druk maakte over een reisje van 2 wethouders en 6 ambtenaren naar Cannes a raison van 65.000 euro. En in latere jaren blijven Utrechtse wethouders en ambtenaren daar trouwe gasten. Die reisjes staan symbool voor  een gespleten bestuurscultuur in Utrecht (die daar niet uniek in is)  waarbij de gemeente bij grote projecten zich de taal van projectontwikkelaars en verdienmodellen eigen heeft gemaakt en voor de rest van de stad de taal van ‘samen met de inwoners maken we de stad’. Dit ene zinnetje had ik dan ook graag gelezen als een signaal om met die praktijk te breken. Maar helaas werd ik al snel ontnuchterd door verder te googelen.

Want dit op het oog bijzondere programmapunt lijkt niet meer dan een verhuisbericht te zijn.  Ik kwam op de site utrechtdiner.nl  waarop staat dat de jaarlijkse Utrechtse vastgoedlunch na 8 succescolle edities in Cannes wordt verplaatst naar de vastgoedbeurs van München. De gemeente Utrecht nodigt daar op 6 oktober aanstaande samen met de Advocaten van Van Riet, Statement Real Estate en Hermans & Schuttevaer Notarissen 100 vastgoedprofessionals uit voor een Utrecht-diner. 
En eerlijk gezegd vond ik ook in de rest van het akkoord weinig aanknopingspunten voor een koerswending. Er staat bijvoorbeeld niets in over de noodzaak om het programma stationsgebied dat het meest met dit vastgoeddenken is besmet anders aan te pakken.

Gelukkig hebben we de foto’s nog
Daarom is het extra jammer ook dat de collegepartijen het niet hebben aangedurfd om de  stadsmakersparagraaf die we als Utrechtse ruimtemakers aan de politiek hebben aangeboden in het akkoord op te nemen. Daarin staat immers niet voor niets als ambitie om het lokale beleid ten aanzien van grond en vastgoed vorm te geven vanuit de doelstelling ‘maatschappelijke meerwaarde’ en op basis daarvan de toegankelijkheid van grond en vastgoed voor maatschappelijke initiatieven te vergroten. Die slag zullen we in Utrecht nog moeten slaan.
Ik hoop dat de in het akkoord aangekondigde thema- en stadsgesprekken daar een rol in kunnen spelen. Want er is nog een andere traditie waar we met elkaar een einde aan moeten maken. Dat is de koekoeksklokparticipatie: de overheid die van tijd tot tijd een dialoog organiseert, het deurtje dan weer langdurig sluit om de input te verwerken en als ze weer naar buiten komt niet duidelijk kan maken wat er nu inhoudelijk is verandert  door die dialoog. Het is mooi dat het collegeakkoord geïllustreerd is met citaten en foto’s van het eerste stadsgesprek. Maar voor co-creatie met de stad is meer nodig dan periodieke dialoog. Laten we er met elkaar voor zorgen dat we over 4 jaar niet hoeven te zeggen: ‘gelukkig hebben we de foto’s nog”.

Er moet al met al nog heel wat gebeuren wil de prettige geur van dit akkoord ook echt neerslaan in het ruimtelijk beleid. Laten we maar eens beginnen om aan andere eet-, overleg- en onderhandelingstafels dan die in Cannes en München te bouwen. Misschien is het een idee om op 6 oktober 2014 de Utrechtse stadsmakersconferentie te organiseren zodat Utrechtste bestuurders en ambtenaren die dag niet naar München hoeven om te proeven wat deze stad aan nieuw vastgoedbeleid nodig heeft.

---