maatschappelijk aanbesteden
Tags
ambtenaren Amsterdam burgerparticipatie collectieve intelligentie democratische vernieuwing dialoog eigenaarschap gebiedsatelier gebiedsontwikkeling gemeenteraad gemeenteraadsverkiezingen grondbeleid koekoeksklokparticipatie leiderschap lichtheid lokale democratie lokale initiatieven maatschappelijke gebiedsontwikkeling menselijke maat omgevingsvisie omgevingswet organische gebiedsontwikkeling organisch ontwikkelen participatie participatiesamenleving publiek domein publieke zaak regio Rotterdam samen stad maken schurende verhalen sociaal kapitaal stadmakers stadsontwikkeling systeemwereld technocratie tijdelijkheid Utrecht Utrechtse Ruimtemakers vastgoed waardecreatie wijkaanpak wijkcoöperatie wonen Zwolle
Regels verander je door samen te gaan knutselen
Vorige week kwam in het nieuws dat de gemeente Hollandse Kroon 80 % van de regels uit de APV gaat schrappen onder het motto ‘dat kunnen de mensen zelf wel onderling regelen’. De reacties op de sociale media waren grotendeels positief: ‘weg met de regelzucht’. Maar ik las ook verontruste reacties als’ dat gaat een hoop bomen de kop kosten’ en ‘de gemeente zegt: zak allemaal maar in de stront”. Die kritische reacties leggen een belangrijk probleem bloot: gemeenten die denken dat ze burgers een plezier doen door zonder overleg met diezelfde burgers regels af te schaffen of te verbeteren zullen bedrogen uitkomen. Zeker waar gesleuteld wordt aan regels die betrekking hebben op de onderlinge relaties tussen inwoners is het oerstom om die vanachter het bureau te gaan veranderen. Dat doe je in dialoog met je inwoners.
Dat doet mijn gemeente Utrecht toch beter. Afgelopen donderdag organiseerde ze een oploop om de stad mee te laten denken over aanpassing van het aanbestedingsbeleid (via de principes ‘right to challenge’ en ‘social return’), over het werken met buurtbegrotingen en over de opzet van een initiatievenfonds door 2 andere regelingen samen te voegen. De gemeente nam daarmee het stokje over van het initiatief dat wij met ons netwerk van Utrechtse ruimtemakers juni jongstleden hadden genomen. Met de opbrengst van dit initiatief in de hand konden we een volgende stap zetten. Daar vallen al een paar mooie lessen uit te trekken die ook elders toepasbaar zijn.
20 oktober 2014
0 reacties
aanbesteden, knutselen, maatschappelijk aanbesteden, regels, regelsysteem, regelzucht, right to challenge, Utrecht
de versnellingsagenda maatschappelijk aanbesteden
In het kader van het versterken van lokaal initiatief is het idee van maatschappelijk aanbsteden in opkomst. Dat houdt in dat burgers en kleine maatschappelijk ondernemers mee kunnen dingen naar opdrachten die tot nu toe altijd gaan naar grote instituties en marktpartijen. Die beweging is geïnspireerd op de uit Engeland overgewaaide principes van ‘right to bid’ en ‘right to challange’. Met ons netwerk van Utrechtse Ruimtemakers organiseerden we afgelopen vrijdagavond onder de noemer stadsmakersdialoog een mooie oploop met initiatiefnemers, raadsleden en ambtenaren over publieke fondsen, overheidsopdrachten en zeggenschap over buurtgelden. Hier het verslag en de conclusies uit die bijeenkomst.
Eerder deze maand was ik bij de ‘parade maatschappelijk aanbesteden’ die het ministerie van BZK organiseerde. Daar werd een staalkaart van experimenten met deze aanbestedingspraktijk gepresenteerd. Uit beide bijeenkomsten zijn wat interessante lessen te trekken. (meer…)
25 juni 2014
0 reacties
gemeente, lokale initiatieven, lokale netwerken, maatschappelijk aanbesteden, Utrecht, wijkcoöperatie
Werken aan een uitnodigende overheid bij stedelijke vernieuwing
Afgelopen maandag was ik in Lelystad in de vers geopende kluswinkel aan de Rode Klif (hiernaast op de foto nog met de oude bedrijfsnaam erop). Minister Blok kwam er op bezoek om kennis te nemen van de aanpak van stedelijke vernieuwing op uitnodiging die in deze stad als filosofie is omarmd.
Ik was er omdat de minister daar ook een essay kreeg aangeboden dat ik samen met Olof van de Wal van platform 31 schreef over hoe je stedelijke vernieuwing op een wijze aanpakt die werkelijk uitnodigend is voor de inwoners van de stad. We hebben het essay de titel meegegeven ‘uitnodigen is een prettig werkwoord’ om zowel te laten zien dat uitnodigend zijn nog hard werken is voor de gemeente als dat je dat op een lichte manier kan doen waardoor het vleugels krijgt. Hier de link naar ons essay. Waar draait het vooral om bij uitnodigend zijn? Lees het essay zou ik zeggen. Drie mechanismen waar je op kunt sturen wil ik naar aanleiding van de bijeenkomst uit het essay lichten.